Yılkı Atları - Hürmetçi Köyü

Asi ve özgür bir ruhun esintisi var burada...

    Bir kuş gibi özgür ve kendi halinde yaşayan bu Yılkı Atlarını görmek insanı mutlu ediyor. Son zamanlarda fotoğrafçıların ve medyanın da etkisiyle fazlaca gündeme gelen Hürmetçi Köyü, aslında Kapadokya'ya ismini veren bu atlara ve kendine özgü diğer hayvanlara ev sahipliği yapıyor. 

    Erciyes'in eteklerindeki geniş ve düz bataklık-göl tabanı, yabani yani yılkı atlarının yaşaması için elverişli doğal bir yaşam alanı oluşturuyor. Binlerce yıldır buradan yakalanan atların evcilleştirilerek insanların hizmetinde kullanılması bu bölgeye büyük bir avantaj katmıştır. Kapadokya'ya 'Güzel Atlar Diyarı' dedirten hikayenin önsözü burada yazılmış desek hiç de abartmış olmayız.

    Yılkı Atları denildinde her ne kadar Hürmetçi Köyü ile biliniyor olsa da Erciyes'in Batı ve Kuzey eteklerindeki geniş coğrafya bu hayvanların doğal yaşam alanlarını oluşturuyor. Bilimin ülke politikalarımızda önemsenmediği bir dönemde bataklıkların kurutulması önemli bir politika olarak belirlenmişti . Sanırım o dönemlerin bakış açısıyla bu bölge de Kayseri'nin Organize Sanayi ve Serbest Bölge yatırımı için tercih edilmesinde sakınca görülmemiş. Halbuki bataklıkları yeryüzünün doğal filtreleri ve doğal yaşam için olmazsa olmazlardan. Bu tür bir sanayileşme ile hayvanların doğal alanları sınırlandırmış olsa da günümüzde atları görmek hala mümkün. 

Tunus'ta Gezilecek Yerler

BÖLÜM 2

İki ay süren Tunus maceramın ilk bölümünde sizlerle genel bilgiler paylaşmıştım bu bölümde ise gezilebilecek yerler konusunda kısa dipnotlar paylaşacağım. Eğer ilk bölümü okumadıysanız şu linkten ulaşabilirsiniz. Tunus başkent dışında tüm gezilecek yerler genelde dar bir alanda toplanmış ve kısa sürede gezebileceğiniz yerlerdir. Şimdi  anılarımdan ve deneyimlerimden yola çıkarak sizlere önerilerde bulunacağım.

SOUSSA’YA DAİR

Tunus’un önde gelen büyük şehirlerinden biri olan Sousse, deniz-kum-güneş turizmi  ile ön plana çıkmış genellikle yabancı turiste hitap eden şehir. Büyük otelleri ve uzun plajları ile öolan kentte Rusya ve Avrupa coğrafyasından turistler gelmektedir.. Plajları genel olarak güzel olsa da yer yer kirlilik ve deniz bitkileri nedeniyle rahatsız edicidir. 

Tunus Macerası Başlasın!

BÖLÜM 1

Tunus Macerası başlasın!

İki ay süren Tunus maceramı aynı zamanda IYACA BLOG için de hazırlamıştım, bu yazının bir kopyasına oradan da ulaşabilirsiniz. Bu yazı gerek Tunus'ta gönülülük projesine katılmak isteyenler gerekse Tunus'a seyahat ve turizm amaçlı gitmek isteyenlere kısa ve önemli bilgiler vermek için hazırlanmıştır. Kısa bilgi vermek için hazırlamış olsam da iş yazmaya gelince kendimi sınırlayamıyorum. Yorumlarda soracağınız sorularda daha fazlasını paylaşabilirim.

Kendine Romantik - Şiir

Siz gençler ne romantiksiniz diye,
Yolda karşılaştığım o kadın söyledi.
Üç bira içip gün batımında,
Cevap arayacaktım sonu gelmeyen sorulara.
Sonra da ayrılacaktım usulca soğuk doruklardan.

Hem ben güneşin ayrılışına eşlik edecektim,
Öyle romantiklik olsun diye değil.
Dönüşte güzel haberler getirmesini isteyecektim.
Belki giderken bir şeyler fısıldardı kulağıma,
Başbaşa bir sorgunun en kararsız anında.

Hem ben yalnız gelmiştim buraya,
Romantizmimi paylaşacak, o kadın olmadan.
Güneşe sorabilirdim bir tek,
Onu bulduğumda, derinden sevmenin erdemini,
Ve aşkı yüceltebilmenin gizli denklemini...

Hem ben son anda karar verdim,
Yüksek bir tepede vedalaşmaya.
Öyle romantiklik olsun diye değil.
Mesafeleri aşıp daha yakın olmaya.

Erdinç Yermez - 27 Şubat 2021 / 15 Nisan Yeniden Düzenleme ve Yayınlama

Şarap Misali - Şiir

Kimi renkli masaları süsledi,

Kimi de bir kadrajda tamamladı ömrünü.

Bize beyhude gelirdi hep,

Çilesiz ulaşılmış sefalar.

Ezildik ayaklar altında,

Sıyrıldık kabuklarımızdan.

Bir tek özümüzü alıp,

Düştük bilinmez yollara.

Güzel ümitler, hoş beklentiler

Işığa hasret, tozlar arasına terk edildik,

Zamanın belirsizliği içinde,

Yelkovanı eksik bir saati bekledik.

22 Şubat 2021

İlk Yurtdışı Macerası: İtalya

ilk uçak * ilk vize * ilk pasaport * ilk yurt dışı * ilk proje * ilk dans

Salgının bizleri eve kapattığı şu günlerde yarım kalan işleri tamamlamanın vakti gelmişti. Kim bilir belkide bu yazı gibi beş yıldır yazacak çok şey ertelemişimdir. İtalya uğurum oldu ve devamında birçok ülkede bulunma şansım oldu. O yüzden ilkler unutulmaz diyor ve başlıyorum :)

10-17 Nisan 2015 - İtalya

Proje Derken?

Farklı ülkelerden gelen gençlerin, kendi kültürel değerlerini tanıtarak ve etkinlikler düzenlediği AB destekli bir projeydi. İtalya'nın ev sahipliğini yaptığı bu projeye: Portekiz, Bulgaristan, Romanya, Litvanya, Letonya ve Türkiye'den temsilciler katılıyordu. "Set A Place Your Table" isimli bir bu projenin Türkiye ortağı ise gönüllüsü olduğum IYACA ve katılımcıları biz olmuştuk.

Proje kapsamında ise ulaşım, konaklama, yeme-içme, eğitim malzemeleri, vize gibi temel masraflarımız belirli koşullar dahilinde karşılandığı için bize sadece pasaportumuzu almak ve kişisel harcamalarımızı karşılamak kalmıştı. İşin en güzel tarafı ise yabancı dilinizi bir sınav sonucu ile belgeleme şartı yoktur. Ancak dil konusunda yetkin olmak her zaman avantaj sağlar. Bunun gibi birbirinden farklı birçok proje vardır ve katılmak isterseniz IYACA başta olmak üzere Eurodesk temas noktaları veya AB projeleri ile ilgilenen birçok sivil toplum kuruluşundan destek alabilirsiniz.

Bu Gece - Şiir

Bu gece daha karanlık sanki

Belki de bir kaç gece olmuştur böyle,

Daha doğrusu, yine o gecelerin birisindeyim.

İşte bu gece,

Derin düşüncelere terk ettim kendimi.

Her şeyi tek bir kalemde silmek isteyen,

Deli bir ruh geziniyor bedenimde...

Yanlışı - Doğrusu; 

İyisi - Kötüsü; 

Kazananı - Kaybedeni olmayan bir hesabın,

Detaylarında kaybolmuş,

İşlem hatası yapmıştım...

Ruhum, aklım, kalbim karmakarışıktı...

İşte bu gece,

Güneşin doğuşunu bekleyemeyecek kadar sabırsız,

Her şeye lanet yağdıracak kadar öfkeli,

Bütün düzenleri yıkacak kadar anarşist,

Yıldızlara bakamayacak kadar aciz,

Hayallerinden vazgeçecek kadar umutsuz,

Sevdiklerinden kopacak kadar yalnız,

Her günahı kabullenecek kadar vazgeçmiş,

Ucuz şarapları özleyecek kadar kaybolmuştum...

İşte bu gece, 

Umudu biten, heyecanı tükenen, yolunu kaybetmiş

Garip bir yolcu olmaya karar vermiştim,

Ta ki yeni bir günün,

Güzel haberler getireceğini hatırlayana kadar...

Erdinç Yermez

6 Nisan 2020 (yeniden yayınlıyorum)

Gitmek - Şiir

Tadı tuzu kalmadı buraların,

Bak o da gitti, öbürü de gidecekmiş,

Zaten öncekiler de güzel atlarına binip gitmişti.

Kim kaldı geriye bizden başka. Yoksa...

Yoksa gerçekten, demirin tuncuna,

İnsanın piçine mi kalmıştık?

Susma söylesene,

Dostlar da gelir mi dersin?

Ya o deniz, orada da coşkulu çarpar mı sahillere?

Peki ya kuşlar, buraların şarkısını söylerler mi bana?

Konuşsana, götürebilir miyiz çocukluğumuzun sokaklarını?

Ya da ilk aşkın heyecanını yaşadığımız o parkı?

Hatırladın mı çaldığımız erikleri?

Sığar mı dersin o ağaçlar çantamıza.

Bilirim yalan söyleyemezsin ama sus.

Peki, neydi bizi anılarımızdan koparmak isteyen?

Asi gibi oradan oraya sürükleyip çılgına çeviren...

Gözlerimizi bağlasak yine de görür müyüz gerçekleri?

Kulaklarımıza tıkasak duyar mıyız yalanları?

Ya da bir gözlük taksak toz pembe olmaz mı buralar?

Ne dersin, kalmak gitmekten niçin zor buralarda?

Erdinç Yermez

6 Nisan 2020 (yeniden yayınlıyorum)

Mutluluğun 6 Sırrı

Evet, yeniden blog yazma kararı almışken, kaybolmasını istemediğim bazı yayınlarım vardı. Onlardan birisini de "Mutluluk" üzerine yazmıştım, birkaç düzenleme yaparak sizlerle paylaşmak istiyorum. 

Bu konunun uzmanı olmayabilirim ama ne zaman mutsuz olsam, bu yazdıklarımı gözardı etmekten kaynaklandığını itiraf etmem gerekir. Mutluluk sembolü değilim ama ipin ucunu nerede kaçırdığımı, az çok kestirebiliyorum.

Mutlu olmayı kim istemez ki? 

O halde niçin mutsuz oluyoruz? 

Aile, okul, iş, sosyal ve aşk ilişkilerimden yola çıkarak birkaç önemli noktaya dikkat çekmek istiyorum.

Yeniden Buralardayım!

Evet yeniden buradayım!

Blog maceram yıllar önce başlamıştı ama Blogger'a olan ilgi daha da yoğunlaşınca artık farklı temalar, içerikler gadgetlar deneyeyim derken doyum noktası ile birlikte her şeyi taslağa çevirip bırakmıştım.

Belki de yaşanan yoğun gündemden yorulmuştum, paylaşmak istediğim onca şeye rağmen. Neyse ki yine buralardayım ve bir kez daha izah etmek gerekirse:

Beni yazmaya iten bu arzunun amacı: hatıralarımdan, gezi yazılarımdan, hayat tecrübelerimden, sosyolojik gözlem ve tespitlerimden yola çıkarak; hatıralarımı kalıcı hale getirmek, yazım yeteneğimi geliştirmek, düşünsel gelişim ve değişimimi takip etmek, toplumdaki problemlere çözümler sunmak, insanların sosyalleşmesi için ilgi uyandırmak, gezilecek yerler konusunda fikir vermek gibi birçok nedenle bilgi ve tecrübelerimi paylaşarak hem kendime hem de sizlere bir şeyler katmak istiyorum.

Aynı zamanda, çok yönlü düşünmeme katkı sağladığı ve anılarımı kalıcı hale getirerek hatırlattığı için blog yazmayı seviyorum.

Umarım hayatınıza, ruhunuza ve hayallerinize ufak da olsa katkı sağlayabilirim...

Erdinç Yermez 
30 Mart 2020